روزانه های مریم و درسا

سلام عشق من

این چند وقت اصلا حوصله ندارم ، نمیدونم چرا ، خیلی کلافه ام 

همش غر میزنم به علی  گیر میدم  خودمم میدونم

الکیه  اون بیچاره هم هیچی نمیگه...

       خب از این حرفها بگذریم ، میرسییم به کارای عشقم

اول اینکه صبح که بیدار میشی ، اول تختتو مرتب میکنی و  دست

و صورتتو میشوری و بعد صبحونه میخوری و بعدشم مسواک

و بازی و رقص

دوم اینکه بعد از ظهر ها من و درسا با دوچرخه میریم بیرون ، یه سه

ساعتی تو خیابونها میچرخیم ، وقتی هم که میریم تو خیابون

همه بهت میخندن ، چون دوچرخه ات بزرگه و خودت

کوچیک ، ولی بلدی باهاش راه بری ، فقط تنها

مشکلت اینه که دستای کوچولوی خوشکلت

به ترمز نمیرسه و همین جوری فقط میری

و منم دنبالت میدوم

تازگیها خونه مامانم هم که میذارمت ، بعد یکی دو ساعت بهونه میگیری

و گریه میکنی و میگی من مامان ندارم  مریم ندارم

خامنه ای و خمینی رو میشناسی ، چند روز پیش تو خیابون یه آخوندی

رو دیدی و یه دفعه بلند داد زدی مریم ، خمینی من گفتم نه  ، یه

دفعه داد زدی گفتی آمنه ای (خامنه ای) خود آخونده

خنده اش گرفته بود

دیروز گذاشتمت خونه مامانم و با علی رفتم خرید و یه عالمه

لوازم آرایش خریدم ، یه عالمه رو بالشتی های خوشگل و لحاف

خریدم ، مثلا رفته بودم لباس برای عروسی بخرم

که آخرم لباس نخریدم

حالا چند تا عکس برات میذارم تا ببینی تو این چند وقت چه خبرا بوده

   جات همیشه اینجاست ، کنار من تو آشپزخونه ، پشت پنجره  

  درسا و مسواک شب

  درسا و خواب ظهر

  درسا و ژست های مختلفش ، وقتی دوربینو میبینه

   درسا آماده شده بره دوچرخه سواری  

  درسا و تینا (دختر عمه)

  اینم تینا خوشگله

  این صندل ها رو برات خریدم ، خودم عاشقشون شدم 

خیلی خیلی قشنگه